حضرت آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشریف) از جمله نكاتي كه در زمينه اخلاق مطرح مي‌كردند و نسبت به آن عنايت داشتند اين بود که می فرمودند: در همه کارها، اول از همه، مواظبت كنيد آن چه را که يقين داريد، عمل كنيد! تا آن‌چه را كه نمي‌دانيد خداوند متعال به شما عطا فرمايد.

 اين بيان ايشان برگرفته از رواياتي است كه از رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) واهل بيت (علیهم السلام) به ما رسيده، که نمونه آن از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)  این است که فرمودند: «مَن عَمِلَ بِما یَعلَمُ، وَرَّثَهُ (عَلَّمَه) اللّه ُ عِلمَ ما لَم یَعلَم»؛ هر کس به آنچه می داند عمل کند، خداوند  این ارث را باقی می نهد که آن چه را نمی داند، به او می آموزد.1

اهل بیت (علیهم السلام) می فرمایند: شما آنچه را علم داري عمل كن خداي‌ تعالي آن چه را علم نداري به شما خواهد داد. اين يك نكته‌اي ظریف است که ما آن چه را که از  مسلمات دين‌ است و روشن؛ وقتی به عمل آراستیم، نتیجه این عمل صالح نیل به علم الهی است که بس با ارزش و قیمتی است.

بیان نکات ظریف:

خيلي آقاي بهجت حرف نمي‌زدند و دائم‌الذكر به نظر مي‌آمدند. ايشان گاهي به مناسبتي چيزي مي‌گفتند يا به ديگري مي‌گفتند، وما هم بايد حواسمان جمع می بود که سريع مطب را بگيريم و استفاده كنيم.

گاهي در ضمن لطايفی، نكات خيلي ظريف و دوست‌داشتني را که متناسب با حال طرف بود بیان می کردند. یک روزی، شخصي در صحن مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) به آقا برخورد كرده بود. به آقا گفته بود كه حضرت آقا من خودم را گم كرده‌ام؛ مي‌خواهم خودم را پيدا كنم، چكار كنم؟ آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) فرموده بودند كه برو در آن صحن يك اتاق و دفتري است به نام دفتر گمشدگان. بگو: من خودم را گم كرده ام، تا كه در بلندگو شما را صدا كنند، ببينيد آيا پيدا مي‌شويد يا نه!

1. بحار، ج78، ص189