1. توسّل: در این راستا باید از خدای متعال کمک بگیریم و از او بخواهیم که ما را در به کارگیری صحیح اوقاتِ عُمر، یاری کند. در دعای کمیل چنین زمزمه می‌کنیم: «أََسأَلُكَ بِحَقِّكَ وَ قُدسِكَ وَ أَعظَمِ صِفَاتِكَ وَ أَسمَائِكَ أَن تَجعَلَ أَوقَاتِي مِنَ [فِي] اللَّيلِ وَ النَّهَارِ بذِكرِكَ مَعمُورَةً وَ بِخِدمَتِكَ مَوصُولَةً؛ بار‌الها از تو می‌خواهم به حقّ و پاکی خودت و به عظمیم‌ترین صفات و نام‌هایت، که اوقات من را از شب و روز با ذکر خودت آباد گردانی و به خدمت خودت اتّصال دهی.» روشن است که مراد از ذکر الهی در این فراز از دعای کمیل، فقط ذکر به معنای خاصّ (ذکر زبانی) نیست، بلکه ذکر به معنای عامّ مراد است. به این معنا که انسان تلاش کند تا هر حرکت و سکونی از او در زندگی‌اش فقط و فقط برای خداوند باشد که برای این‌کار باید در هر کاری خداوند را مدّ نظر گرفته و به او توجّه تامّ داشته باشد.
2. توجّه به فرامين معصومين (ع): همیشه دستورات و نظرات ارزشمند اهل بیت عصمت و طهارت (ع) برای زندگی انسان سرمشق خوبی بوده است. در این خصوص امام رضا (ع) در بيان لطيفي مي‌فرمايند: «رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا. قُلْتُ: كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ؟ قَالَ: يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا؛ خداوند مورد ترحّم قرار دهد بنده اي را كه امر ما را احياء كند! راوي مي گويد: از حضرت پرسيدم: چگونه امرتان را احياء كند؟ حضرت فرمودند: علوم ما را فرابگيرد و آن ها را به مردم بياموزد. چرا كه مردم اگر نيكويي هاي كلام ما را بدانند، از ما تبعيّت خواهند كرد.» و همين تبعيّت مايه جلب محبّت خداوند است، زيرا خداوند خود به پيامبرش فرموده است: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ¨
3. مطالعه: از آن جا كه هم نيازهاي جامعه در شرایط مختلف متفاوت است و هم توان افراد با هم فرق دارد، ما باید پیرامون توانايي های خود و نيازهاي جامعه خویش تا حدودی شناخت پیدا کنیم، تا در تعیین هدف خود به خصوص در بلند مدت، دچار مشکل و اشتباه نشویم. بنابراین لازم است در اين خصوص به مطالعه دقيق توانايي هاي خود و نيازهاي جامعه خود بپردازيم، تا در هدف گیری صحیح به خطا نرویم.
4. مشورت: بسيار روشن است كه برای مشخّص شدن دقيق توان خود، و هم براي يافتن نيازهاي جامعه اطراف خود و در نتيجه براي تعیین اهداف زندگي علمي و عملي خود، مشورت با کارشناسان امین و دلسوز، بسیار ضروری است. مشورت منجر می‌شود که ما بتوانيم سریع‌تر و راحت‌تر به دسته‌بندی اهداف خود دست یابيم.
روش صحیح هدف‌مندی
برای این که در اجرای این اصل توفیق بیشتری داشته باشیم، لازم است روش صحیح هدف‌مندی را تبیین کنیم. در این راستا باید به نکات ذیل توجّه کامل داشته باشیم:
1. هدف باید ارزشمند باشد: مولی امیر المؤمنین (ع) می‌فرمایند: «وَ اجعَل كُلَّ هَمِّكَ لِمَا يُنجِيكَ؛ و همه همّت خود را برای چیزی قرار ده که تو را نجات می‌دهد.» نقل می‌کنند که: «شهید دکتر محمّد مفتّح . می‌گوید: در اوج مبارزات با رژیم طاغوتی، استاد مطهّری . به من فرمودند: به خدا اگر امام و رهبر ما پیروز بشود هیچ پُستی من نمی‌خواهم. برای من همین زندگی که الآن دارم و کتابخانه‌ام بهترین لذّت است. من همین را می‌خواهم که بنشینم و کتاب بنویسم، بنشینم و تحقیق کنم و از اسلام عزیز دفاع کنم، این هدف من است...»
2. هدف باید قابل دست رسی باشد: اگر هدف خیلی آرمانی و دست نیافتنی باشد، طبیعی است که انسان دیر یا زود، دست از تلاش برای رسیدن به آن کشیده و احساس شکست و عقب افتادگی خواهد کرد.
3. انسان باید به هدف خود ایمان داشته باشد: شهید استاد مطهّری . از جمله اندیش‌مندانی بود که به هدف خود - که پیاده کردن احکام متعالی اسلام ناب محمّدی (ره) بود - ایمان و اعتقاد راسخ داشت، به طوری که هیچ عاملی حتّی تهدید شدن به مرگ نتوانست او را از هدف والا و راه ارزشمندی که در پیش گرفته بود، منصرف سازد. استاد در مقام دفاع از دین مقدّس اسلام ملاحظه هیچ کس را نمی‌کرد. ایشان در این رابطه می‌فرمودند: من از مبارزه علیه امپریالیسم و کمونیسم از هیچ کس باکی ندارم. وقتی گروه منحرف فرقان جزوه‌هایی در تفسیر قرآن منتشر کردند، استاد مطهّری . در جلسه روحانیت مبارز فرمودند: من با این‌ها مقابله می‌کنم. ممکن است مرا بکشند، امّا من حرف خودم را می‌زنم چون می‌دانم که این‌ها برای دین خطرناک‌اند. بنابراین زمانی که ایشان از طرف گروه تروریست فرقان تهدید به مرگ شدند، فرمودند: اگر قرار باشد که انسان از دنیا برود چه بهتر که در راه اصلاح عقاید و دفاع از اسلام باشد و من در این راه کوچک‌ترین تردیدی ندارم.
4. برای رسیدن به هدف باید زحمت کشید: نقل شده است که: «شهید قدّوسی . می‌فرمود: پشت‌کار و کثرت مطالعه آقای مطهّری . در مدرسه فیضیه همه ما را به اعجاب می‌آورد و تأکید می‌کرد که استاد مطهّری . وقتی اصول فقه را خوانده بود مدّعی بود که جزوه و اثری نیست که در این زمینه باشد و من آن را ندیده باشم و یا علم اصول اکنون چون موم در دستان من است و به هر شکل و صورتی که بخواهم می‌توانم تجزیه و تحلیلش بنمایم.» و حضرت آیة الله سبحانی (دامت برکاته) می‌فرمایند: از استاد مطهّری . سؤال شد که شما چقدر مطالعه و تحقیق می‌کنید؟ استاد در پاسخ گفته بود: در حدّ مرگ.
