یادش به خیر، نصیحت های مادرانه ی بی بی اقدس را می گویم؛ ساده بود و صمیمی. هم پند آموز بود و هم زندگی ساز. بعداز ظهر روزهای تابستان، روی ایوان داغ از آفتاب می نشستم و او با شانه چوبی اش موهایم را شانه می زد.

از لمس انگشت های حنابسته اش روی سرم، سرخوشی وصف ناشدنی تنم را مور مور می کرد. بی بی زیر لب زمزمه می کرد: «موهات رو من شانه می کنم؛ دستام رو به دستات می دم؛ چشمام محو تماشای تو شده؛ تو چه قد زیبایی، ای عروسک زیبایم…».

مادر، با جاروی دسته کوتاهی برگ های تاک را از روی سنگ فرش های حیاط جارو می زد. بعد روی گل های باغچه آب می پاشید، بوی نم خاک در فضا می پیچید. آن وقت، میان قوری گل قرمز چای دم می کرد و روی سماور زغالی کنار ایوان می گذاشت. بی بی می گفت: «حالا منتظر علی هستی و همه چی حاضره مگه نه؟» مادر سری تکان می داد و بی بی دوباره می گفت: «ولی انگار یک چیزی یادت رفته…».

مادر اطراف را از نظر می گذراند همه چیز مرتب و سر جای خود بود؛ شانه ای بالا می انداخت که یعنی چه؟ اما بی بی با اشاره ای به سرتاپایش ادامه می داد: «یه دستی هم به سرو روی خودت بکش دختر… همه چی که رفت و روب و بشور و بپز نیست! آراستگی، هنر همسری است…».

با حرف های آن روزهای بی بی؛ امروز می فهمم که آراستگی زن باعث شادی قلب همسرش می شود و تمام خستگی های صبح تا عصر را از تنش خارج می کند!

امروز می فهمم اسلامی که به نزدن عطر برای نامحرمان تأکید دارد؛ درباره ی خوش بو بودن زن و شوهرها برای هم، توصیه ی فراوان داشته است؛ و عطر و بوی خوش زن را در محیط خانه صحیح می داند.

آری، یکی از مهارت هایی که باید مورد توجه همسران قرار گیرد، پیراستن و آرایش چهره است شخصی که با آراستگی جلوی همسرش حاضر می شود، نه تنها علاقه مندی خود را به او بیان می کند بلکه برایش ارزش و احترام قائل می شود.

آرایش خانم ها فقط در محیط خانه و خانواده و برای همسر سفارش شده و از این که زنان عفیفه بخواهند آرایش خود را در معرض دید نامحرمان قرار دهند منع شده اند.

آراستگی چه از طرف زن و چه از طرف مرد موجب شادابی و تازگی برای استمرار عشق و محبت در فضای خانواده است. امروزه گاهی می بینیم بعضی زنان که بیرون خانه کار می کنند، وقتی به خانه می روند مشغول انجام کارهای خانه می شوند و به خاطر انجام کار بیش از حد و خستگی بیرون به وضع ظاهری خود بی دقت می شوند و نمی توانند با آراستگی و اخلاقی خوش از همسرشان استقبال کنند.

گاهی هم زنی که بیرون کار نمی کند، داخل خانه آن چنان سرگرم بچه داری و شستن و پختن می شود که در اثر خستگی نمی تواند با ظاهری تمیز و لبی خندان از همسرش استقبال کند به قول بی بی: «… همه چی که رفت و روب و بشور و بپز نیس!»  

 

 

افراط و تفریط ممنوع!

وقتی صحبت از آراسته بودن لباس و پاکیزه بودن ظاهر می شود، برخی فکر می کنند که باید نسبت به مسایل زندگی بی توجه باشند و تنها به مدل مو، لباس و آرایش خودشان فکر کنند! باید بدانید تصور شوهر از زن، یک موجود فهمیده، کاردان و با محبت است که همیشه سعی دارد هر کاری را به موقع و به اقتضای زمان و مکانش انجام دهد. بسیاری هم بعد از تولد اولین فرزند، همسر بودنشان را فراموش می کنند و فکر می کنند منظور از یک مادر خوب بودن، بی توجهی به وظایف همسری است!

آراستگی تا پایان عمر!

برخی به غلط می‌ پندارند که آراستنِ خود تنها به چند روز اول زندگی زناشویی مربوط است، در حالی ‌که یکی از اصول حاکم بر خانواده آرمانی، آراستگی ظاهر همسران برای یکدیگر است.

ارزش زندگی ایجاب می‌کند که آراستگی زن و شوهر تا پایان زندگی ادامه یابد. زن و شوهر باید همواره ظاهری آراسته برای یکدیگر داشته باشند، به ‌گونه‌ای که طرف مقابل به او رغبت کند و در کنار او بنشیند و با او سخن بگوید.

دلیل تأکید زیاد ما بر آراستگی ظاهر زن و شوهر چیست؟

دنیای امروزه، دنیای وسوسه‌ها و انحراف‌های فراوان است و میل به تنوع ‌طلبی را در افراد بالا می ‌برد و افراد سست ‌ایمان را به تسلیم وا می‌دارد. اگر زن و مرد براساس دستورهای روشنگر اسلام، خود را برای یکدیگر بیارایند، موجبات عفت همدیگر را فراهم می‌آورند. امام کاظم (علیه السلام) فرمود: «خودآرایی و آمادگی فرد، سبب افزایش عفت زن می‌ شود».

از همین‌رو، در روایت‌ها نیز به زن و مرد توصیه شده است که خود را برای همسرانتان بیارایید و حتی به مردان گفته شده به زنان اجازه دهند لباس آنها را برگزینند و یا آنچه را مورد علاقه آنهاست، بپوشند تا آنها از آن لذت ببرند. زن نیز وظیفه دارد خود را برای شوهر بیاراید و در کنار او خوش‌بو و معطر باشد.

آراستگی در مکتب فاطمی

حضرت زهرا(سلام الله علیها)، همواره در همه زمینه ‌ها و از جمله در روش همسرداری الگو بود. دل و جان فاطمه (سلام الله علیها) در کمال حسن نیت و صمیمیت در برابر همسر بزرگوارش بود و حُسن سریره او، زیباترین زیبایی‌ها را در پیش چشمان مبارک علی(علیه السلام) به تماشا می‌گذاشت. امیرالمومنین، علی (علیه السلام) در اشاره به آراستگی ظاهر و باطن فاطمه(سلام الله علیها) می‌ فرمود: «هرگاه به او می ‌نگریستم، همه ناراحتی ‌ها و غم ‌هایم برطرف می ‌شد».

این بانوی بزرگوار می‌کوشید در محیط خانه و خانواده، عطرآگین و آراسته باشد و موهبت زیبایی و جمال بی‌ مثالی را که خداوند به ایشان ارزانی کرده بود، با زینت جلا دهد و آن را برای علی(علیه السلام) عرضه کند. آن حضرت همیشه نزد خود عطر نگه می ‌داشت.

 

 

همیشه تمیز و آراسته باش مخصوصا برای همسرت!

رفته بودم دیدن امام، محاسنشان را رنگ کرده بودند، مشکی شده بود و زیبا! گفتم: مبارک باشد.

فرمود: همیشه تمیز و آراسته باش مخصوصا برای همسرت. تو دلت می‌خواهد وقتی می ‌روی خانه همسرت را نا آراسته ببینی؟

گفتم: نه یابن رسول ا...!

علی بن موسی فرمودند: او هم از تو چنین انتظاری دارد. این کار علاوه بر پاداش نزد خدا باعث پاکدامنی خانواده می‌شود.

امام می‌فرمودند: «زنان بنى اسرائیل به این علت دست از عفت و پاکى برداشتند که شوهران آنان، خود را نمى‏ آراستند.»

امام صادق(علیه السلام) می ‌فرماید: "در روابط میان زن و شوهر، مرد سه وظیفه دارد که یکی از آنها آراستگی ظاهری‌اش در برابر دیدگان زن می ‌باشد و زن نیز سه وظیفه که یکی از آنها آراستگی نیکویش در برابر شوهر است."

منبع : تیبیان