پنجم: انابه
«انابه» يا از «ناب ينوب» به معناى نوبت گرفتن و يا از «ناب ينيب» به معناى انقطاع، است. بنابراين، «منيب» كسى است كه مكرارا نوبتبگيرد تا ببيند در رحمت ويژه الهى چه هنگام باز مىشود تا او وارد گردد; يا منيب، كسى است كه از غير خدا منقطع و به خدا مرتبط باشد و قرآن كريم از انابه به عظمتياد مىكند:
«انيبوا الى ربكم» (1)
و خداوند منيب را دوست دارد و مىفرمايد منيب، از تذكره الهى متذكر مىشود:
«و ما يتذكر الا من ينيب» (2)
و سرانجام دلهاى منيب پرهيزكاران را به بهشت مژده مىدهد:
«و ازلفت الجنة للمتقين غير بعيد هذا ما توعدون لكل اواب حفيظ من خشي الرحمن بالغيب و جاء بقلب منيب ادخلوها بسلام ذلك يوم الخلود» (3) .
پىنوشتها:
1. سوره زمر، آيه 54.
2. سوره غافر، آيه 13.
3. سوره ق، آيات 31 34.
